Bij een klant tekende de directeur alle contracten, want dat hoort zo. De contracten werden digitaal of in een map aangeboden en hij tekende ze. Zo gaat het bij veel bedrijven, logisch want zo is de procuratieregeling. De directeur is verantwoordelijk en het is al zo druk en wat kan er mis gaan, er is toch al vaak genoeg over gesproken? Helaas controleerde niemand de contracten en sla’s inhoudelijk.
Dit ging jaren goed, totdat de aandeelhouders graag inzichtelijk wilde hebben welk risico ze liepen. Het bleek dat de afgesproken contracten en sla’s niet overeenkomen met de afspraken die gemaakt zijn met de klanten. De beloftes naar de klanten werden ieder jaar aangescherpt, maar de contracten met de leveranciers niet. Het potentiele risico kwam daardoor voor rekening van deze klant. Het risico was vele malen groter dan een verzekering zou dekken.
Naast dit risico is er ook niet nagedacht over de interne verwerkingstijd van verstoringen, het opnemen van onderhoud door de diverse leveranciers, andere manier van meten van beschikbaarheid enzv.
Inmiddels is alles met elkaar in lijn gebracht. Het resultaat is niet merkbaar, want de diensten draaien door net zoals voorheen. We weten alleen zeker dat er een aantal mensen veel geruster slapen!